Eksperymentalna forma performatywna, a jednocześnie głęboka analiza poetycka „Psiej książki” Piotra Janickiego nakreślona przez wrocławski slamerów i performerów. Zniekształcona przez ich pojmowanie świata oraz funkcji jednostki w nim uwięzionej.

„Staliśmy się grupa. Wspólnotą. Poprzez wybór wiersza bliskiemu wewnętrznemu „ja” oraz kreowanie siebie poprzez tekst literacki, działania performatywne przechodzimy przez nieskończenie powtarzające się cykle dnia i nocy.

Myśleliśmy o tobie tak intensywnie, że mieszałeś nam się z czymś innym. Prowadziliśmy spokojne życie, jeździliśmy windą po opuszczonym mieście. Wracaliśmy do tych samych miejsc. Poznawaliśmy różne słowa. Odważyliśmy się wrócić do dzieciństwa. Kosztować mleka na zjeździe mleczarzy. Obserwowaliśmy i rozumieliśmy. Dużo widzieliśmy w życiu! Chcieliśmy śnić i żyć jak najdłużej. Nie mogliśmy ugasić w sobie ognia. Byliśmy uwiązani łańcuchem jak psy do budy. „

Wiersze: Piotr Janicki
Dramaturgia: BroCat
Muzyka: Der Slapstick Tod i Fotoorganika
reżyseria: Robert Traczyk
Fot. Barth Jaśkiewicz

Anke Machowski / Bartosz Kułagowski / BroCat / Gnomm / Jasiek Grządziela / Ziggy Zet